بخاطر آلودگی هوا تعطیل شد و قرار فردام رفت رو هوا! الان معلوم نیست تصمیم بگیرن یهو سه شنبه یا چهارشنبه هم تعطیل بشه و کل این هفته م بره رو هوا یا نه. در حال خوف و رجا به سر می بریم!
با اینکه امروز با حالت تهوع و سردرد و چشم درد شدید برگشتم و نگرانم فردا میخوام چطور تو این هوا برم بیرون و زنده بمونم، اما این قرار نافرجام رو چه کنم؟ دیگه معلوم نیست کی بتونم ببینمش.
+ امروز از در ساختمون که رفتم تو یکی یکی رفقای سابق رویت شدن! یکی شون اومد تو اتاقی که نشسته بودم میگم اینجا چه میکنی؟ میگه داریم رو فلان پروژه کار میکنیم!
یه نفس کشیدم که خوب شد قبولش نکردم
میگم با کی کار میکنی؟ میگه چهار نفریم، تو نمیشناسی! میگم حالا بگو
یکی یکی نام برد و با همه رفیق از آب درومدیم. میگه اینا رو از کجا میشناسی؟
میخواستم بگم دهاته! شهر که نیست! از هر طرف شهر یه رفیق دارم یهو سر یه پروژه همه دور هم جمع شدن!
اینا که خوبه! قبلا از شمال و جنوب و شرق و غرب ایران رفیق مشترک پیدا میکردم! کلنی که میگن یعنی شما!
من وسط شما چه میکنم نمیدونم!
+ اومده میگه نظر بدین درباره یه برنامه تلویزیونی، این موضوع، اینم تهیه کننده، ما فقط باید طرح بدیم!
یعنی انقد شیر تو شیره! همه چیز حله، فقط مونده شما طرح بدین بره برای اجرا!
فقط طرح مونده ها! هیچی دیگه کم نداریم!
خدایا! یا اینا رو به سمت تخصص و تفکر سوق بده یا امکانات و رانت رو از دست اینا بیرون بکش!
داشتیم با هم حرف میزدیم، سعی کردم خیلی مودبانه به بچه ها بگم هر طرحی میخواین بدین چند لِوِل پایین ترش رو حساب کنید که قراره اجرا بشه. چون فلانی یه مقدار عملگراست، خیلی با محتوا میانه ای نداره
+ هر لحظه شهر بی تو مرا تنگ می شود.
آدم باید بتونه به موقع مثل حیوانات وفادار رفتار کنه
,رو ,تو ,یه ,یکی ,میگه ,رو هوا ,معلوم نیست ,اینا رو ,میکنی؟ میگه ,
درباره این سایت